een hutje in goa, india?

Half februari arriveerden wij, mijn man en ik, in India. Met het plan om daar twee maanden rond te reizen. Maar corona werd groter en groter en wij moesten beslissen: terugkomen of blijven. Die beslissing was zo makkelijk nog niet.

Volgens worldometers.info heeft in India 0,1 op de miljoen mensen corona; in Nederland 120 op de miljoen (19-03-2020). Als deze cijfers de werkelijkheid goed weergeven, dan is de kans om corona te krijgen in Nederland veel groter dan in India. Naar Nederland gaan, lijkt corona tegemoet gaan.
Als ik dit tegen mensen zeg, reageren ze soms boos en met ongeloof. Ik heb me daarover verbaasd. Het lijkt wel alsof Nederlanders gewoon niet kunnen geloven dat er iets is dat in India beter gaat dan bij ons. Toch scoort India nu beter en er is bij sommige deskundigen zelfs voorzichtige hoop dat dat zo zal blijven. In The New York Times verscheen op 17 maart zelfs een artikel met de veelzeggende titel “India scrambles to escape a Coronavirus crisis. So far, it’s working”.
De kans op corona lijkt dus veel kleiner in India, maar hoe zit het met de impact? Hoe goed is de medische zorg in India eigenlijk? Ik ben eens in een ziekenhuis in Vietnam geweest (met een ontstoken teennagel) en het was verschrikkelijk. In Thailand daarentegen heb ik hele mooie ziekenhuizen gezien. Wij weten het niet zo goed van India, maar we weten wel dat we hier het systeem niet kennen en geen sociaal netwerk hebben.
Terwijl wij wikten en wogen, overvielen ons de maatregelen van de Indiase overheid. Opeens waren alle monumenten in Mount Abu in Rajasthan gesloten. Hoe het elders is, weet ik niet. De restaurants waren plotseling ook dicht! De ontbijtzaal van ons hotel was op een ochtend op slot. Het personeel nam ons mee door gangen en keukens naar een afgelegen zaaltje waar stiekem het ontbijt werd opgediend.
Al met al leek er niet één goede beslissing te zijn. In een variatie op het bekende Engelse spreekwoord: damned if you go and damned if you stay. Uiteindelijk hebben wij onze droom van dat hutje op het strand in Goa vanwaaruit wij de Nederlandse ellende van een afstandje zouden bezien opgegeven. Wij regelden onze terugreis en hopen nu op een reis zonder obstakels.
Onderwijl hoorden wij dat een avonturierster uit onze omgeving, evenals wij een 55+’er, gewoon volgens haar planning naar Japan is vertrokken.

Dit artikel verscheen op zaterdag 21 maart 2020 in enigszins aangepaste vorm in het Eindhovens Dagblad.

Eveneens op 21 maart landden mijn man en ik na een vlot verlopen reis op Schiphol

In de ruime maand dat wij in India verbleven, maakten we veel mee. In mijn reisverslagen En nog een keer Goa en Onze afgebroken rajasthan-rondreis kunt u het lezen.