Vandaag gaan we iets anders doen. Nadat we een heleboel Roemeense steden bezocht hebben, gaan we nu naar drie dorpen. ChatGPT heeft ons een route langs de dorpjes Nou, Hosman en Agnita gesuggereerd. We gaan met een voor één dag gehuurde auto op pad. In de steden zie je best veel rijkere Roemenen en vooral heel veel volle terrassen. We verwachten eigenlijk dat we vandaag in de dorpen meer eenvoud en armoede zullen zien.
Om te beginnen gaan we naar Nou, een volgens ChatGPT arm dorp met misschien wel onverharde wegen en vee op straat. Wij zien evenwel een net dorp. Pas in het allerlaatste straatje van het dorp wordt het anders: kleine huizen, de Roma-bewoners zitten voor de deur. Wij worden nagestaard. En, het is een deja vue-ervaring, op het eind van dit smalle straatje moeten wij omkeren. Een stoere man en een smoezelige vrouw komen uit hun huis en kijken toe hoe mijn lief dit gaat aanpakken. Hun gezichtsuitdrukking is leeg en helpen gaan ze niet. Als de auto gekeerd is, zwaai en lach ik naar de vrouw. Voordat ze zich omdraait, zie ik haar blik eventjes verzachten.
In Hosman willen we de kerk bezoeken. Het is een versterkte kerk, een soort combi van kerk en fort. Dat soort van kerken komt in Transylvanie heel vaak voor. Eerst maken we een praatje met een aardige duitssprekende man. Hij is in dit dorp geboren maar geëmigreerd naar Leipzig. Na de ‘Wende’ heeft hij zijn familiehuis teruggekregen; nu verblijft hij in de zomer hier in het dorp. Dan komt de vrouw die de sleutel de kerk heeft. Zij laat ons eerst haar bed and breakfast zien en dan de kerk. Inmiddels zijn wij blij met de fles water die we meegebracht hebben want horeca is er hier niet. Wel vinden we dat ook Hosnan er helemaal niet zo armoedig als verwacht uitziet.
In het laatste dorp van onze route, Agnita, rijden we wat rond en constateren we dat de kerk gesloten is en dat er hier geen mevrouw met een sleutel is.
In een dorp op de terugweg, de naam weet ik niet, zien we een La Doi Pasi-winkel. Een stuk of tien mannen zitten op straat in de vensterbanken hun biertje te drinken. Dit is het eerste dat we vandaag zien dat op horeca lijkt! Wij kopen hier een snack en een koffie uit de koffie-automaat. Ik krijg nog een boks van één van de mannen. Leuk van hem!
Vandaag zagen we bij lange na niet zoveel armoede als we verwacht hadden. De dorpen zien er goed uit, met nette wegen, een kerk en misschien ook een cultureel centrum. Alleen cafés en restaurants ontbreken hier helemaal. We vonden misschien geen armoede, maar dus wel eenvoud.
Op het kaartje zie je onze reis door Roemenië; hier lees je korte verhaaltjes over deze reis.