vier bergen

Vier weken in Griekenland en mijn dierbaarste ervaringen zijn die met de bergen. Wij ontmoetten vier bergen: mount Olympos, Meteora, mount Iti en de berg boven het orakel van Delfi. Meestal gingen we een dag met onze gehuurde auto en een dag wandelend. En ja, vooral dat wandelen is geweldig. En ook spannend (Zullen we de weg niet kwijt raken?) en eng (Kan ik met mijn hoogtevrees dit wel?). Lees hieronder over de voorbereiding en over de vier wandelingen.

Voorbereiding

Maps.Me en Wikoloc hebben mij veel geholpen bij de voorbereiding. In Maps.Me, een app met off line-kaarten, staan veel wandelpaden aangegeven. En in Wikiloc vind je wandelingen waarvan andere wandelaars de gps-track hebben geplaatst. Natuurlijk vind je in de bekende reisgidsen ook informatie. En op internet.

Olympos

Op de top van de Olympos woont de oppergod Zeus. Hier wilde ik dus zo dicht mogelijk bij komen. Maar naar de top van mount Olympos wandelen was voor ons té: het duurt minimaal twee dagen en is ‘difficult, with dangerous parts’. Wij kozen daarom voor een wandeling halverwege mount Olympos. We reden met de auto tot aan Prionia en daar startte onze hike.

Onderweg naar boven zien we iets groots op de weg liggen. Een steen? Een hond? Het was een vos! Zodra hij/zij onze auto hoorde stond hij/zij op en kwam naar ons toe en bleef maar naar ons kijken. Zou het zo zijn dat tourgroepen de vossen eten geven en dat de vossen dat nu zo geleerd hebben? De rit naar boven is overigens spannend (haarspeldbochten!), maar het uitzicht is de moeite meer dan waard..

Wat wil die vos van ons? (foto Ehsan Kermani)

“Dit is helemaal niet avontuurlijk” merkte mijn man op toen we onze wandeling startte. Er waren namelijk nog veel meer mensen op ons pad. Gelukkig konden we de tourgroep snel achter ons laten en verder met z’n tweeën lopen. We liepen tot aan een soort van grothuis/-kapel. De heilige Dionysios heeft hier gewoond. Onderweg zagen we ook het klooster dat hij gesticht heeft (monastery of Ag Dionysios): een bouwval die momenteel gerestaureerd wordt. Dit klooster is een bezoekje waard. Toen wij er waren was er ook een groep daar bestaande uit grieks orthodoxe gelovigen uit allerlei landen. Er was ook minstens een priester bij. Ik verwonderde me over hun devotie en verheugde me over deze internationale saamhorigheid. Een stel (man Nederlands, vrouw Grieks) vertelde ons over hun reis en hun geloof. Dank jullie wel voor jullie uitleg!

Deze wandeling deden wij op basis van Maps.Me. Dat gaat goed als je het maar voorbereidt. Dat wil zeggen: kijk vooraf al naar de route en de herkenningspunten (klooster en grot). Heen en terug is samen zo’n 7 kilometer. En in Prionia is er een goed restaurant. Daar kan je ook de verschillende soorten mensen bewonderen: zij die met de auto zijn gekomen om hier te lunchen; wandelaars zoals mijn man en ik en, last but not least, bergklimmers in vol ornaat.

Mount Olympos is dicht in de buurt van Paralia Katerinis, alwaar je strand en zee vind. Lees meer in mijn artikel “Strand!”

Meteora

De bergen van Meteora zijn heel bijzonder. Eigenlijk lijken ze niet op bergen, maar meer op enorme reuzenolifanten. Of op gigantische Efteling-bouwwerken. Hoe dan ook, ze zijn alle moeite waard!

Zoals onze gewoonte gingen we ook hier een dag met de auto en een dag te voet. De route met de auto gaat door het hele gebergte en je kijkt je ogen uit. Niet alleen de eerste keer, maar ook de tweede en derde keer. Heel speciaal was het om in de late middag naar het ‘sunset viewpoint’ te rijden en alles te zien in licht van de zonsondergang.

Meteora is nog bijzonderder dan het al is doordat op de bergtoppen kloosters zijn gebouwd. Je kan deze kloosters bezoeken op twee voorwaarden. Namelijk dat je de honderden treden naar boven klimt en dat je passend gekleed bent. Over dat laatste: officieel moet je als vrouw een lange rok dragen (dus geen broek!) en als man een lange broek. Ik had geen lange rok en mocht toch overal naar binnen, al dan niet met een aldaar voor enkele euro’s gekochte shawl om mijn heupen. Mijn lief, in korte broek, had helemaal geen problemen …

Op de tweede dag wandelden we. Van ons hotel in Kastraki naar het klooster Nicholas Anapausas en verder naar klooster Varlaam. En min of meer dezelfde route weer terug. Ik had thuis al een kaart van Meteora gekocht (Wandelkaart 4.21 Meteora 3D, Anavasi) en met behulp daarvan lukte het heel goed. Onderweg zagen we dat onze prestatie niets voorstelt. We zagen namelijk enkele figuurtjes tegen de steile bergwanden van Meteora hangen en omhoog klimmen …

Ypati

Ypati ligt 10 minuutjes van het spa-stadje Loutra Ypati. Over ons verblijf in Loutra Ypati kan je overigens hier meer lezen. Ypati ligt aan de voet van de bergen en is het startpunt voor het verkennen van die bergen. Wij deden dat een keer te voet en een keer met de auto.

Te voet gaan we naar een waterval en naar het kasteel van Ypati. Het is een heel goede wandeling voor ons: zo’n 10 km, niet heel moeilijk en er is veel te zien. Van het kasteel had ik niet veel verwacht, wat ruïnes enzo, maar het is in feite een goed hersteld kasteel met veel informatieborden. En het uitzicht is fantastisch. En een beetje eng voor mensen zoals ik (hoogtevrees). Deze wandeling moet je goed voorbereiden. Wij gebruikten de gps-tracks die Manolgai op Wikiloc zette. Wellicht kom je er ook uit met een kaart (wij leenden van ons hotel ‘Map of mt. Oiti, routes and paths’, uitgegeven door management body of mt. Oiti national park) en/of Maps.Me maar dat weet ik niet zeker. Neem ook water en eten mee.

kasteel van Ypati

Met de auto reden wij de weg af tot waar het asfalt ophoudt en dat is in Neochori. Het is een route met haarspeldbochten en afgronden. En een geweldig uitzicht. Taverna’s en dergelijke zijn er niet veel en die er zijn waren op deze vrijdag in september niet open.

De berg boven Delfi

We zijn niemand tegen gekomen en we hadden de berg en het uitzicht voor ons zelf. Het uitzicht dat is helemaal tot aan Itea (waar ons hotel ook was). Dat is zo’n 17 km verder, aan zee. En het uitzicht is ook op het stadion van het antieke Delfi. En … en … nog veel meer. Overigens zijn we toch wel iemand tegen gekomen, namelijk een schildpad en die schrok best wel van ons.

Wij gebruikten een track van Wikiloc. We liepen vier kilometer omhoog, tot aan het gehucht Kroki, en ook weer deze vier kilometer omlaag. Kroki is eigenlijk geen gehucht, maar meer een hut-huis, een tractor en een hond. En die hond blafte zo hard, dat wij maar liever teruggingen …

Bij het begin van de wandeling was ik zo eigenwijs om een afwijkend, naar mijn idee interessanter, pad te kiezen. Nu, dat pad was zo steil en zo moeilijk dat ik stond te trillen op mijn benen. Niet doen dus! De wandeling volgens de bovengenoemde track is helemaal niet moeilijk.

Na terugkeer lunchten we bij restaurant Dion, gelegen aan het begin van de route. Dat was meer dan prima. De dag daarvoor, de dag waarop we de site van Delfi bezochten, troffen we het minder goed bij Delphikon.