Alwar is een stad die niet heel vaak bezocht wordt. Wij gingen ernaartoe voor het Matsya festival. En voor het nabijgelegen Sariska tiger reserve.
Matsya festival
Op zondag 25 november 2023 vindt het jaarlijkse Matsya festival plaats. Op enkele historische locaties in Alwar en omgeving is er traditionele muziek en dans. Wij gaan naar Moosi Maharani ki Chattri om het mee te maken. Moosi Maharani ki Chattri is het herdenkingsmonument voor de maitresse Moosi die uit vrije wil op de brandstapel van haar geliefde ging. Als eerbetoon daarvoor werd zij naar haar dood alsnog bevorderd tot echtgenote in plaats van slechts maitresse. En dit grote monument werd voor haar gebouwd.
Wij zijn bij zulke gelegenheden als dit festival geen pottenkijkers. Nee, wij zijn integraal onderdeel van het gebeuren. Ik leg het je hieronder uit.
Zodra we op een van de achterste rijen zijn gaan zitten, worden we naar voren gehaald en op de eerste rij recht voor het podium geplaatst. Weigeren is geen optie: de organisator pakt de hand van mijn man en neemt hem mee. Eerst is er muziek en zang; dan komen de dansers. Ik en een andere westerse vrouw worden op het podium getrokken om mee te dansen. De camera’s klikken. Van medebezoekers en van de pers. Er worden ongeveer vijfduizend foto’s genomen. Want een westerling en ook nog dansend, dat is heel interessant.
Wij zijn al zo vaak op de foto gezet! Heel veel mensen willen een ‘selfie’ met ons. Soms zagen we deze fotootjes terug op Facebook. Ook bij de campagne voor de verkiezingen van 24 november voor de staat Rajasthan werden we gefotografeerd, niet alleen door hobby-fotografen maar ook door professionele fotografen. Maar nu ik gedanst heb bij het Matsya festival denk ik dat dat ik echt wel het nieuws zal halen!
Sariska tiger reserve
We zaten nog geen tien minuten in de gypsie of we zagen al een echte bambi. Het babyhert stond op enkele meters afstand van ons en bleef ook gewoon staan. Als ik in Nederland al eens een hert zie, dan zie ik een flits van een hert oftewel een wegvluchtend hert. We zaten dus in een gypsie. Zo noemen ze hier een jeep. Is gypsie een vervorming van jeep? Of een samentrekking van jeep en see? Ik had het woord nog nooit gehoord.
We zagen ook grote herten, die met witte vlekken en ook sambar- oftewel paardherten. De sambarherten stonden bij een watertje, samen met wat vogels. Echt heel idyllisch! Ook zagen we apen, met staarten twee keer zo lang als zijzelf. En we spotten een krokodil. Ik was meer dan tevreden! Onze gids zag vogels opvliegen en hij zei: 100% tiger. Wij wachtten en wachtten nog wat maar de tijger liet zich niet zien. Ik had, op basis van wat ik gelezen had, ook geen tijger verwacht. Ik wist al dat Sariska tiger reserve wel zo heet maar dat dat absoluut niet wil zeggen dat je tijgers gaat zien.
De dieren waren interessant; onze medepassagiers in de gypsie waren dat ook. Het waren een man en een vrouw vergezeld van twee bewapende bewakers. Bewapend: dat valt ver buiten de grens van wat ik normaal vind. Heel belangijk of rijk leek dit stel niet. Een vraag van mijn man over de bewakers werd door mevrouw handig ontweken.
Aan het bezoek aan Sariska ging veel gepuzzel vooraf. Eerst moest ik uitvogelen waar en vooral hoe laat we er moesten zijn. Het bleek dat je niet zo maar moet komen maar precies om twee uur ’s-middags (vroeg in de morgen is er denk ik ook een optie). En dan tickets kopen … Heel wat telefoontjes en appjes zijn er uitgewisseld. Probleem was dat wij vooraf alles moesten betalen. Het was me op hun website gelukt om de prijs voor Indiërs te betalen, de optie foreigners werkte niet. Ze wilden het restant via PayPal. Maar ik heb geen Paypal, wel drie creditcards en phonepay. Uiteindelijk mocht het dan betaald worden met de Visa card. Wel moesten wij beloven dat we de andere vier plekken in de gypsie ook zouden betalen mochten die leeg blijven. Niet klantvriendelijk en dit kan echt anders, Sariska.
Op onderstaand kaartje is de reis die wij gemaakt hebben afgebeeld. Meer verhalen over onze reis vind je hier.
