Na de ene stad (Jaipur) na de andere (Jodhpur) gingen we vandaag voor iets anders. We deden de Bishnoi village tour: een halve dag met een gids en een jeep naar enkele dorpen ten zuiden van Jodhpur.
De velden met een wild gras zijn heel droog. Er leven hier een soort antilopen en we zagen hen ook. De wegen zijn echte landwegen. We bezochten een pottenbakkersfamilie. Ze zijn moslims. Ze maken allerlei potten en waterkruiken helemaal handmatig. De volgende stop was de tapijtenweverij. Hier worden echt prachtige tapijten van katoen, wol en zijde gemaakt. Er wordt gewerkt in een corporatie en ze krijgen wat subsidie van de overheid.
Het leukste van onze tour was het gesprek met onze gids. Hij, Raj, is pas twintig jaar oud. Nederlandse twintigjarigen zijn als baby’s en hoeven geen enkele verantwoordelijkheid te dragen, geef mij dan maar Raj! Wij vroegen hem naar het kastesysteem en hij gaf onverbloemde antwoorden. Dat het er nog steeds is. En hij benoemde ook dat bijvoorbeeld een herder een lagere kaste heeft dan een tapijtmaker. Van Raj kregen we de indruk van het nogal onontkoombaar systeem. Eerder werd ons ook wel eens verteld dat kasten al lang niet meer bestaan maar dat heb ik nooit geloofd.
We lunchen op de boerderij van de familie van Raj. Het is een ommuurd terrein met een vrij klein huis, vijf of zes paarden en evenveel honden die in niets lijken op de Indiase straathond, maar veel sjieker ogen. Ik denk dat deze familie welvarend is. En hardwerkend: vader is ook gids en moeder maakt de lunches voor de gasten. Raj zegt dat er in India wel arme mensen zijn, maar dat komt omdat ze niet willen werken. Raj en zijn paard hebben twee maal zilver gewonnen in de derby. Raj vertelde het niet, maar zijn trotse vader wel. Nu wil Raj naar Ierland gaan en zijn carriere (die met paarden) daar voortzetten.
Op onderstaand kaartje is onze reis door Rajasthan afgebeeld. Voor meer verhalen over deze reis klik hier.
