What would you do there, sir?’ vraagt de tuktuk-chauffeur als hij hoort dat wij naar Haus Khaz willen gaan. ‘It’s only for nightlife.’ Ik had toch echt iets anders gehoord en na enige aarzeling zeggen we dat we toch willen gaan. De tuktukman houdt vol en zegt dat we echt beter naar de markt kunnen gaan. Wij gaan op op weg naar Haus Khas helemaal in Zuid-Delhi en ik hoop dat ik geen fout heb gemaakt.
Bij de ticket office in Haus Khas roept de man die onzichtbaar achter een klein venster zit: ‘Camera! Camera!’ tegen mijn man. Die zegt dat wij geen foto’s gaan maken en dus niet extra willen betalen. De man roept nog een keer: ‘Camera!’ Uiteindelijk begrijpt mijn lief dat de man met ons mobieltje foto’s van de zojuist gekochte tickets wil maken. Zodat hij ze niet hoeft te printen.
Eerlijk gezegd hangt het leven in India soms aan elkaar van dit soort van dingen. Met veel geduld en veel glimlachen is dat goed te doorstaan. Maar vandaag zit het niet mee: mijn lief voelt zich minder en weet niet waardoor; ik heb voedselvergiftiging opgelopen en het regent ook nog. Die voedselvergiftiging heb ik overigens wel meteen aangepakt. Ik heb bij de apotheek antibiotica gekocht en uit ervaring weet ik dat dat helpt. Ooit las ik dit in Lonely Planet en ik ben blij met hun tip. Je moet vragen om ciprofloxacin of azithromycin.
Overigens waren we op deze al niet zo heel sprankelende dag niet meteen bij de ticket office terecht gekomen. Nee, we hadden eerst gewandeld door het ‘deer park’ zonder deer en langs de ‘tank’ (het middeleeuwse waterreservoir). Toen moesten we weer dezelfde weg teruglopen om via een omweg bij de ticket office te komen.
En achter dat ticket office is het meest interessante van Haus Khas, namelijk de madresa (school) en de grafmonumenten van de sjah en van, vermoedelijk, de leraren. Ik kon me wel een beetje voorstellen hoe het hier ooit was, ook omdat er veel borden met uitleg zijn. Dit was ooit een kenniscentrum of universiteit van grote faam. Hier werd o.a. geneeskunst onderwezen en vandaag nog steeds wordt deze vorm van geneeskunst, Unani, hier in Delhi gepraktiseerd.
Uiteindelijk houd ik toch een goed gevoel over aan deze dag: ik ben blij dat ik Haus Khas gezien heb!
Op het kaartje is onze reis door Rajasthan afgebeeld. Voor meer verhalen klik hier.
